İş hukukunun konusunu işverenler, bu işverenlere bağımlı olarak çalışan işçiler ve bunlar arasındaki iş ilişkisi oluşturur.

Bireysel iş ilişkisi, işçi ile işveren arasında kurulan ve işçiye iş görme borcu, işverene de ücret ödeme borcu yükleyen hukuki ilişkidir. İş ilişkisinde işçinin işverene göre daha zayıf konumda olması İş Hukukunun doğmasının ve gelişmesine neden olmuştur.

İşçinin işverene ekonomik (ücret) ve kişisel (işverenin emir ve otoritesiyle bağlı olması) olarak bağımlı olması, işçinin işverene karşı korunması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır.   Çaba ve emek işçi ediminin konusu olduğu için işçinin korunması iş hukukunun en önemli amacıdır. Diğer tüm hukuk dallarında olduğu gibi nihai amaç toplum yararıdır.

İş hukukunun konusunu;

• İş sözleşmeleri ve şirket iç tüzüklerini düzenlemek,
• İş Kanunu’nun uygulanmasına yönelik hukuki destek sağlamak,
• İş Sağlığı ve güvenliği konusunda işveren ve işçilere destek sağlamak,
• İşçilik alacakları,
• İşe iade davaları,
• Sendikal ilişkiler,
• İşçi- işveren uyuşmazlıkları,
• İş kazalarının sebep olduğu hukuki sorunlar oluşturmaktadır.

İş Hukukunun Özellikleri:

1- İşverene göre zayıf konumda olan işçinin korunması öncelikli amaçtır.

2- Herhangi bir belirsizlik durumunda işçi lehine yorum ilkesi uygulanır.

3- İşçiler, sendikalar bünyesinde yönetime katılabilir.

4- Özel hukuka ait özellikler taşısa da bünyesinde devlet müdahalesini barındırdığı için karma hukuk niteliğindedir.